Συγκλονιστικό ηχητικό ντοκουμέντο είδε το φως της δημοσιότητας, με τον πολεμιστή του 1940, Δημήτρη Δερματά να εξιστορεί της αντίξοες συνθήκες που έζησε, τη μάχη που έδινε καθημερινά για την ελευθερία αλλά και τους συντρόφους του που έβλεπε να πεθαίνουν μπροστά στα μάτια του.
Ο Δημήτρης Δερματάς εξιστορεί όσα έζησε στην Αλβανία με απόλυτη διαύγεια και απλότητα που συγκινεί και μεταφέρει με σπαρακτικό τρόπο στο σήμερα τις στιγμές πολέμου στα βουνά.
Η ηχογράφηση έγινε στις αρχές της δεκαετίας του1980 και αναφέρεται ατην διάβαση μέσα από ένα μεγάλο ποτάμι στην Ήπειρο καθώς και στην καταστροφή ενός μοναστηριού όταν χάθηκαν συμπατιώτες μας, με τον ίδιο να γλυτώνει τελευταία στιγμή.
Ο ήρωας του 1940 περπατούσε μερόνυχτα μέσα στο κρύο νηστικός και με πυρετό ενώ παράλληλα έχασε και το άλογο του. Αποφάσισε λοιπόν να απομακρυνθεί από τους υπόλοιπους για να πάει να το βρει στην περιοχή τής Χειμάρρας. Περπατώντας μέσα στο δάσος έφτασε σε ένα παλιό Βυζαντινό μοναστήρι, στο οποίο έκατσε και έφαγε.
Μόλις έφθασε εκατό μέτρα μακριά από το μοναστήρι μετά, άκουσε την βοή των πολεμικών αεροσκαφών. Το μοναστήρι καταστράφηκε ολοσχερώς και δεν γλίτωσε κανείς από τους στρατιώτες. Ξαπλωμένος στις ρίζες ενός δέντρου προσπαθούσε με τα χέρια του να καλύψει το κεφάλι του από τις πέτρες και τα χώματα που εκτοξεύονταν ολόγυρα ενώ έβλεπε την καταστροφή. Ο ίδιος αναφέρει:
“Mόλις απομακρύνθηκα… έπέσαν όλες οι βόμβες καρφωτές απάνω στην μάντρα του μοναστηριούΈπεσε μια βόμβα απάνω στο κελί που ήταν οι δικοί μας ,και θαφτήκαν όλοι εκεί μέσα. Πραγματική κόλαση!!! Η λάμψη τα χώματα και οι πέτρες πηγαίναν εκατό μέτρα ψηλά. Πάω και πιάνω μια ρίζα ελιά, και καλύπτω το κεφάλι γιατί πέφτανε χώματα και θρύψαλα. Από φόβο κοπήκαν τα πόδια, Με είχε φάει και ο πυρετός, είδα κι αυτό που είδα… Μόλις φύγαμε έρχονται καμια 30 αεροπλάνα, πανζουρλισμός γινότανε εκεί μέσα.Tρία μερόνυχτα….κόλαση πραγματική! Από φωνές, από σκοτωμένους, από πληγωμένους..πραγματική κόλαση!”
Ακούστε την συγκλονιστική μαρτυρία που προβλήθηκε μέσα από την εκπομπή “Με αγάπη Χριστιάνα” και την θέαση σκοτωμένων συντρόφων του, το αίσθημα της πείνας αλλά και ο αγώνας για ελευθερία.
