Για τη δύσκολη περίοδο που πέρασε όταν είχε δυο αποβολές μίλησε η Ρένια Λουϊζίδου σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό Εγώ. Μετά την τοποθέτηση της για τον εμβολιασμό, έκανε μια εξομολόγηση από καρδιάς.
Η αποκάλυψη της Ρένιας Λουϊζίδου για τις αποβολές της
Είχατε και δυο αποβολές πριν γεννηθεί ο γιος σας…
Έπαιξε και αυτό τον ρόλο του, γιατί δεν ήθελα να περάσω ξανά αυτή τη διαδικασία. Αυτές οι δυο αποβολές μου κόστισαν πολύ ψυχικά και δεν ήθελα να βάλω τον εαυτό μου σε αυτή τη συνθήκη. Είναι ένα περίεργο πένθος, ειδικά αν σου συμβεί πριν κάνεις παιδί. Το πέρασα δύσκολα και φοβήθηκα ότι δεν θα μπορέσω να κάνω ποτέ παιδί. Καλό είναι πάντως να μη μιλάμε με γενικότητες στα θέματα της μητρότητας, γιατί πολλές γυναίκες βρίσκονται ακόμη και σήμερα υπόλογες στο γιατί δεν έχουν κάνει παιδί. Είναι πολύ ευαίσθητο θέμα και πρέπει να αφήνουμε τον καθένα να κάνει αυτό που πραγματικά αισθάνεται ότι θέλει να κάνει.
Χρειάστηκε ποτέ να ζητήσετε τη βοήθεια ενός ειδικού;
Όχι, αλλά δεν το λέω υποχρεωτικά για καλό. Αισθάνομαι αρκετά μεγάλη για να μπω πια σε αυτή τη διαδικασία γιατί έχουν δρομολογηθεί πολλά πράγματα στον χαρακτήρα μου. Η σωστή όμως ψυχοθεραπεία είναι μόνο βοηθητική για τον άνθρωπο και είμαι απολύτως υπέρ. Αν ήμουν 25 χρονών θα έκανα σίγουρα.
“Δεν μπορούσα να σταματήσω τα δάκρυά μου να κυλάνε στη σκηνή”
Στην κάμερα της εκπομπής Πάμε Δανάη και τον Άρη Καβατζίκη μίλησε η Ρένια Λουιζίδου. Η γνωστή ηθοποιός αναφέρθηκε μέσα σε όλα σε μια πολύ δύσκολη στιγμή της ζωής της, όπου έπρεπε να βγει στη σκηνή και να παίξει κανονικά, ενώ μίλησε φυσικά και για το ελληνικό metoo.
“Μια καθημερινή σειρά έχει τρομακτικές απαιτήσεις σε χρόνους και είναι δύσκολο να συνδυαστούν με παραστάσεις στο θέατρο. Αγχώθηκα με το ρόλο μου στους Απαράδεκτους γιατί μου ζητούσαν όλοι παρόμοια πράγματα και το σέξι κορίτσι, αλλά εγώ ήθελα να ξεφύγω από την ταμπέλα. Τα χρόνια μετά τους Απαράδεκτους ήταν τα πιο ζόρικα στη δουλειά από πλευράς βιοπορισμού και επιβίωσης γιατί χρειάστηκε να μείνω εκτός.
Η δουλειά μας είναι πρόσφορη για να καβαλήσει κανείς καλάμι. Σε κάποιους εξαντλείται σε γραφικότητες και σε άλλους μπορεί να πάρει επικίνδυνες διαστάσεις. Είχα την τύχη να έχω εναλλακτικές και να μην πάω ξανά σε περιβάλλον που αισθανόμουν ότι δεν περνάω καλά, απέφυγα ανθρώπους. Οι ηθοποιοί έχουμε γαλουχηθεί να αντέχουμε, έχω παίξει στο θέατρο τη μέρα που πέθανε ο πατέρας μου και ήμουν 22 χρονών. Δεν μπορούσα να σταματήσω τα δάκρυά μου να κυλάνε στη σκηνή, δεν ξέρω τι μπορεί να είδαν οι θεατές.
Κάποιους ανθρώπους που βρέθηκαν στο στόχαστρο του metoo τους είχα συναναστραφεί, αλλά δεν μπορούσα να αναγνώσω ακρότητες. Σκέφτομαι τους ανθρώπους από το οικείο περιβάλλον που ενεπλάκησαν χωρίς να φταίνε και από τις δύο πλευρές, θυμάτων και θυτών. Ξέρω ότι οφείλω να διαχωρίζω τον καλλιτέχνη από τον άνθρωπο, αλλά δυσκολεύομαι. Είναι λίγο τσιμπημένη η χοληστερίνη μου λόγω και του θυρεοειδή που τα αποσυντονίζει όλα, έχω υποθυρεοειδισμό που παχαίνει”.
