Μέσα στη δίνη της μάχης με τον καρκίνο, η Άννα Σιάλαρου δεν σταμάτησε ποτέ να ονειρεύεται. Ένα από τα πιο βαθιά της όνειρα ήταν να αποκτήσει παιδιά..
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: «Θέλαμε να κάνουμε οικογένεια…»: Ραγίζει καρδιές ο αρραβωνιαστικός της Άννας
Ήξερε όμως από την αρχή πως οι χημειοθεραπείες θα έβαζαν εμπόδια σε αυτό το όνειρο. Με ωριμότητα και θάρρος, πήρε την απόφαση να φυλάξει ωάρια πριν ξεκινήσει τη θεραπεία, γνωρίζοντας τις πιθανές συνέπειες για το αναπαραγωγικό της σύστημα. Ήταν μια απόφαση γεμάτη ελπίδα και πίστη στο μέλλον.
«Η γιατρός με συμβούλεψε να φυλάξω ωάρια. Μου είπε πως οι χημειοθεραπείες θα καταστρέψουν το αναπαραγωγικό μου σύστημα — και τελικά έτσι έγινε», είχε πει η ίδια.
Στο πλευρό της, κάθε βήμα αυτής της διαδρομής, ήταν ο σύντροφός της. Ένας άνθρωπος που δεν έμεινε δίπλα της από υποχρέωση ή οίκτο, αλλά από βαθιά αγάπη. Την αγκάλιασε με τρυφερότητα, μοιράστηκε τις πιο δύσκολες στιγμές και στάθηκε βράχος, όταν εκείνη λύγιζε.
Η πρόταση γάμου ήρθε σε μια από τις πιο έντονες στιγμές: στο αεροδρόμιο, όταν κατέφθασε από την Αγγλία, καθώς ο καρκίνος είχε ήδη υποτροπιάσει.
«Νιώθω πολύ τυχερή που τον έχω δίπλα μου», είχε εξομολογηθεί η Άννα, μερικά χρόνια πριν. «Το 2025 σχεδιάζουμε τον γάμο μας…»
Παρά τις δυσκολίες, δεν σταμάτησαν ποτέ να μιλούν για το “μετά”. Για το σπίτι τους. Για την οικογένεια που ονειρεύονταν. Για τις στιγμές που ήθελαν να ζήσουν μαζί. Και μόνο αυτή η επιμονή στο όνειρο ήταν μια μορφή νίκης.
Η Άννα έφυγε νωρίς, αλλά άφησε πίσω της μια ιστορία αγάπης που δεν φοβήθηκε τον πόνο, ούτε τα αβέβαια αύριο. Μια ιστορία ελπίδας, πίστης και βαθιάς ανθρώπινης σύνδεσης.
