Η Ευρυδίκη Παπαδοπούλου, σε βίντεο που δημοσιεύτηκε σήμερα στο κανάλι της Δάφνης Καραβοκύρη στο Youtube, παραχώρησε μια αποκαλυπτική συνέντευξη, στην οποία μιλά για όλες τις πτυχές της ζωής της με μεγάλη ειλικρίνεια.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Συγκλονίζει η Ευρυδίκη Παπαδοπούλου: «Η μάνα μου δεν ήξερε ν’ αγαπά, με τάιζε τον εμετό μου» (ΒΙΝΤΕΟ)
Η πρώην παίκτρια του Survivor μεταξύ άλλων, μίλησε για την παιδική της ηλικία, για την κακοποιητική σχέση που βίωσε, αλλα και, μίλησε με συγκλονιστικά λόγια για την μάχη που έδωσε με τον καρκίνο.
Για όσους δεν γνωρίζουν, η Ευρυδίκη Παπαδοπούλου είχε διαγνωστεί με καρκίνο στα 27 της, περίπου 10 χρόνια πριν, και συγκεκριμένα με Λέμφωμα Hodgkin σε τελικό στάδιο.
Η ίδια ωστόσο κατάφερε μέσα από τις θεραπείες να το ξεπεράσει και να βγει νικήτρια.
Η Ευρυδίκη Παπαδοπούλου λοιπόν, μιλώντας για την μάχη της με τον καρκίνο, είπε: «Ο καρκίνος ήταν ενεργοποιημένος από τα 27, ξεκινάω μια άσταση ζωή, να πίνω κάθε βράδυ πάρα πολύ, κάπνιζα 3-4 πακέτα την ημέρα, τα λεφτά μου από το κομμωτήριο τα πέταγα όλα στα μπαρ. Γνωρίζω έναν κύριο, να είναι καλά ο άνθρωπος όπου και να είναι και στους πρώτους μήνες σχέσης μένω στα χέρια του, λιποθυμώ, και πετάω και έναν όγκο στο λαιμό. Με ρωτούσαν τι είναι. Υπήρχε λοιπόν ένας όγκος που είχε το μέγεθος ενός αυγού. Με πάει σε ένα δημόσιο νοσοκομείο, η πρώτη μου χημειοθεραπεία ήταν στα 28 μου. Είχα Λέμφωμα Hodgkin σε βαριά μορφή στο τελευταίο στάδιο.
Μέχρι να μου πουν ότι έχω αυτό, αναφερόντουσαν σε κάποιες σπάνιες μορφές καρκίνου που είχαν μικρό προσδόκιμο ζωής. Με στέλνουν στον Ευαγγελισμό και ξεκινάει εκεί μια διερεύνηση του τι έχω και θυμάμαι χαρακτηριστικά να έχει η γιατρός την ακτινογραφία και να μου λέει ξεκινάς χημειοθεραπείες, έχεις καρκίνο, σου δίνουμε 1 εβδομάδα ζωής. Θυμάμαι να ακουώ το αίμα στις καρωτύδες μου, η καρδιά μου να πάει να σπάσει, να θέλω να κάνω εμετό, να νιώθω ότι έχω χάσει όλο τον κόσμο και να βλέπω αστέρια. Έβαλα τα κλάματα, ένιωσα ότι έχασα τον κόσμο μου.
Η πιο σκοτεινή μου σκέψη ήταν να πεθάνω, από την βαριά χημειοθεραπεία υπήρχαν στιγμές που έφτασα να βλέπω αυτό το τούνελ και η αγάπη μου για τον μπαμπά μου με γύρισε πίσω. Αν δεν είχα αυτή την αγάπη για τον μπαμπά μου δεν θα είχα κάτι να με κρατήσει. Ο καρκίνος δεν είναι η καταδίκη μερικές φορές, είναι νίκη. – Εμένα ο καρκίνος μου τα πήρε όλα και με έκανε από το μηδέν, έπρεπε να ξαναξεκινήσω, μου άφησε πολλά στην ψυχή».
