Σε μια εκ βαθέων συνέντευξη προχώρησε η μητέρα του αδικοχαμένου Θανάση, Αντριάνα Νικολάου.
Η μητέρα μίλησε για τον πόνο που βιώνει και τον αγώνα που κάνει για λύτρωση και δικαιοσύνη, αναζητώντας τους δολοφόνους του παιδιού της.
Η κυρία Αντριάνα περιγράφει στην Χριστιάνα Αριστοτέλους και την εκπομπή “Με αγάπη Χριστιάνα”, τους φόβους του γιου της αλλά και την συγκάλυψη που πιστεύει ότι έγινε.
Η ίδια δηλώνει:
“Μου είπε ότι έπεσε στην χειρότερη μονάδα. Φοβόταν να μιλήσει ακόμα και σε εμάς. Στέλνεις το παιδί σου στρατό και σου το φέρνουν νεκρό και το κράτος δεν ψάχνει να δει τι έγινε.”
Η ίδια εξιστορεί την μαύρη ημέρα που έμαθε το χαμό του γιου της.
“Λίγο πριν το μεσημέρι με πήραν από τον στρατό και έψαχναν τον Θανάση. Έτρεξα να τον ψάξω να δω το αυτοκίνητό του. Πήγα στο στρατόπεδο, τηλεφώνησα στον διοικητή και πήγα στο γραφείο του. Οι στρατιώτες με έβλεπαν με λύπη. Μου είπε ο διοικητής ότι ο Θανάσης του είχε κάνει παράπονα πιο παλιά. Του ανέφερα ότι έπρεπε να καλέσω την αστυνομία για να τον βρούμε γιατί διαισθάνθηκα ότι κάτι έγινε. Δεν με άφησε να την καλέσω και μου ανέφερε ότι μπορεί να έχει πάει κάπου με τους φίλους του.
Υπάρχει τόσο ψέμα, απάτη, συγκάλυψη…
Ειδοποίησα την Αστυνομία μετά από λίγες ώρες, γιατί ο στρατός δεν είχε κάποια κίνηση. Μόλις μπήκα στο ΤΑΕ άκουσα από τον ασύρματο ότι εντοπίστηκε το αυτοκίνητό του. Σκέφτηκα ότι κάτι του έκαναν, ότι ήταν ένα σατανικό σχέδιο.”
Η κα Αντριάνα Νικολάου συγκλονισμένη από την εξιστόρηση των γεγονότων, μίλησε για τις ημέρες μετά το θάνατο του γιου της:
“Έσκυψα να τον φιλήσω, με τραβούσαν πίσω, ήθελα να δω αν είναι ζωντανός ή νεκρός. Το σκέπασαν με σεντόνι για να μην βλέπω. Μου είπαν ότι κάποιος τον έριξε και ότι ζαλίστηκε και έπεσε από τη γέφυρα. Είπα αμέσως “κάποιος τον έριξε” και μου ανέφεραν ότι δεν έχει σημάδια πτώσης. Κι όμως είχε σημάδια πάλης. Είχε γδαρσίματα στα χέρια και στον λαιμό, τα κόκαλα του ήταν σπασμένα.
Βιάστηκαν να γίνει η κηδεία. Πήγα και τον αναγνώρισα, φίλησα το νεκρό του μέτωπο και ζήτησα τα ρούχα του. Ο ιατροδικαστής κάλυψε το χτυπημένο πόδι. Έσταζαν τα ρούχα του αίμα και μέχρι σήμερα ο ιατροδικαστής Σταυριανός, αρνείται ότι είχε εξωτερική αιμορραγία για να την καταγράψει. Ο ιατροδικαστής κάλυψε επιμελώς το χτυπημένο πόδι.”
