Στην Κύπρο για δυο μοναδικές συναυλίες… έρχεται η Ελένη Τσαλιγοπούλου στις 28 και 29 Δεκεμβρίου.

Η αγαπημένη ερμηνεύτρια λίγο πριν την επιστροφή της στο νησί, μίλησε στο HELLO! Cyprus για τις επερχόμενες μουσικές παραστάσεις, αλλά και για τη ζωή της, σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις της.

Η ίδια αποκάλυψε το καλλιτεχνικό απωθημένο της, ενώ μίλησε για πρώτη φορά για το διαζύγιο της. Πέραν αυτών, τοποθετήθηκε και έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα για το κίνημα “me too” και εκμυστηρεύτηκε τα ιδιαίτερα της… για την μουσική που εκπροσωπεί.

Διαβάστε την αποκαλυπτική συνέντευξη που μας παραχώρησε και μάθετε άγνωστες πτυχές της ζωής και της καριέρας της!

Κυρία Τσαλιγοπούλου, σας περιμένουμε στην Κύπρο για δύο συναυλίες. Θα ήθελα να μας πείτε δυο λόγια για την επάνοδό σας στο Νησί, αλλά και για τις συναυλίες αυτές.

«Επάνοδος στο Νησί»… λίγο υπερβολικό ακούγεται (γέλια), αλλά δε θα το πω, γιατί πράγματι πάει πολύς καιρός! Χαίρομαι πάρα πολύ που θα είμαι και πάλι κοντά σας, άλλωστε στους ακροατές της Κύπρου έχω ιδιαίτερη αδυναμία η αλήθεια είναι!

Στην Κύπρο πότε βρεθήκατε τελευταία φορά;

Ακριβώς μία μέρα πριν το lockdown της Ελλάδας. Με το που επιστρέψαμε στην Αθήνα, ανακοινώθηκε το lockdown. Έκτοτε κάναμε προσπάθειες για να ξαναέρθουμε, αλλά συνέχεια κάτι προέκυπτε και δεν μπορούσαμε εν τέλει. Δυστυχώς, οι καιροί δεν επιτρέπουν και πολλούς προγραμματισμούς…

Ποια είναι, λοιπόν, τα συναισθήματά σας για την… «επάνοδο» αυτή στο stage για το Κυπριακό κοινό και τι να περιμένουμε από τις συναυλίες αυτές;

Πιο πολύ από όλα μου αρέσει το ότι θα βρεθώ με μια καινούρια ορχήστρα, τους «Σαμπάχς». Μια ορχήστρα από νέους ανθρώπους με πάθος για αυτό που κάνουν. Έχουν την ανάγκη να παίξουν μουσική, οργανώθηκαν και το κατάφεραν. Τους βοηθά, βέβαια, και ο Γιάννης Παπαζαχαριάκης, που τους δίνει τα φώτα του. Αλλά με χαροποιεί ιδιαίτερα που θα δουν το ρεπερτόριο αυτό με μια νέα, διαφορετική ματιά και θα κάνουμε μαζί τις πρόβες και τις δύο παραστάσεις (28/12/2021 στο Δημοτικό Θέατρο Λατσίων Λευκωσίας και 29/12/2021 στο Μαρκίδειο Θέατρο Πάφου), γιατί κι εγώ νιώθω μουσικός. Αυτό πιστεύω είναι το πιο ωραίο από όλα.

Περάσαμε και ίσως ξαναπεράσουμε πολύ δύσκολες περιόδους λόγω της πανδημίας Covid19. Ως ερμηνεύτρια και μουσικός που είστε, τι σας έλλειψε περισσότερο καθ’ όλο αυτό το διάστημα;

Σίγουρα η επαφή με τον κόσμο σε ό,τι αφορά το τραγούδι. Αν δια μαγείας μπορούσαν να γίνονται τα live εντός της πανδημίας, νομίζω ότι θα είχαμε πιο ισορροπημένους ανθρώπους, πιο ισορροπημένες ψυχές. Ο κόσμος, ανεξαρτήτως κοινωνικών στρωμάτων, θεωρεί ότι η Μουσική είναι μια Τέχνη που μπορεί να τον κάνει καλά, για αυτό και διασκεδάζει με αυτήν και φοράει τα καλά του. Αυτό το στοιχείο είναι που έλειψε περισσότερο από όλα και στο κοινό και σε μένα. Οι άνθρωποι χρειαζόμαστε τη Μουσική για να ονειρευόμαστε, να συγκινούμαστε, να χαλαρώνουμε… Όλα αυτά είναι συναισθήματα που τα θέλουμε, ειδικά σε μία σκληρή και άσχημη περίοδο, όπως της πανδημίας, που έχουμε απώλειες και εκεί που φαίνεται ότι ξεμπερδεύουμε, νέα δεδομένα προκύπτουν συνεχώς.

Ποια ήταν η δική σας πιο δύσκολη προσωπική στιγμή κατά τη διάρκεια της απομόνωσης που επέφερε η πανδημία;

Άλλαξε ο τρόπος ζωής μου εντελώς. Μου άρεσε από τη μια πλευρά, αλλά από την άλλη φοβάμαι ότι με όλη αυτήν την ιστορία χάνουμε λίγο την τόλμη μας, διότι ο άνθρωπος συνηθίζει τον πόνο, την απώλεια, όλα αυτά τα δεινά και συνεχίζει τη ζωή του. Κάπως έτσι χάνουμε πράγματα από το χαρακτήρα μας και αλλάζουμε τον τρόπο σκέψης μας, αφού μπαίνουν στη ζωή μας πολλά «πρέπει» και αρκετές ελευθερίες θυσιάζονται. Ψάχνω τρόπο να εκδηλώσω το χαρακτήρα μου μέσα σε όλο αυτό και δεν τον βρίσκω. Το λέω, βέβαια, αυτό έχοντας κάνει το εμβόλιο και με τη διάθεση να κάνω ό,τι άλλο χρειαστεί, γιατί θέλω την ελευθερία μου. Δεν μπορώ παρά να περιμένω.

Υπάρχει ένας «διχασμός», που αγγίζει και τους ερμηνευτές, σχετικά με τους εμβολιασμένους, που μπορούν να παρακολουθήσουν τις ζωντανές εμφανίσεις, και πολλούς ανεμβολίαστους, που θέλουν, αλλά δεν μπορούν…

Δε μου αρέσει καθόλου ο διαχωρισμός, αλλά δεν μπορώ να κάνω και κάτι. Η Μουσική και οι άλλες Τέχνες είναι για όλους, όπως η Εκκλησία. Με την καλή έννοια (γέλια)… Από την άλλη κατανοώ τη δυσκολία και η γραμμή είναι πολύ λεπτή… Πολύς κόσμος αναρωτιέται: «θα πρέπει να κάνω το εμβόλιο, για να μπορέσω να δω ένα live;» Δυστυχώς, είναι πολλά πέρα από αυτό που συμβαίνουν…

Και, φυσικά, αυτό οφείλεται στα μέτρα που εφαρμόζονται και όχι στην Τσαλιγοπούλου ή τον εκάστοτε καλλιτέχνη…

Όχι, βέβαια, αν είναι δυνατόν! Είδατε τι έγινε και με τον Άρη Σερβετάλη, που εντωμεταξύ είναι ένας άγιος άνθρωπος κι έπεσαν να τον φάνε. Δυστυχώς, στην Ελλάδα είναι σα να έχουμε ένα είδος «εμφυλίου» με αφορμή τα μέτρα.

Το ίδιο συμβαίνει και στην Κύπρο…

Ναι. Τέλος πάντων…

Έχετε ερμηνεύσει πολύ όμορφα τραγούδια. Θα μου επιτρέψετε να σας πω το αγαπημένο μου, που μου με έχει σημαδέψει κιόλας, αργότερα. Εσείς, ωστόσο, ποια τραγούδια που έχετε ερμηνεύσει ξεχωρίζετε; Σας συγκινούν κάποια περισσότερο από άλλα;

Νομίζω, μετά από τόσα χρόνια, ότι έχω συνδεθεί με διαχρονικά τραγούδια. Για τα νεότερα από αυτά, δεν μπορώ σας πω τώρα, η Ιστορία θα δείξει λίγο αργότερα. Πολύ σημαντική για μένα είναι η πρώτη μου στιγμή, το «Σώπα κι άκουσε» του Γιώργου Ζήκα. Ή το «Να μ’ αγαπάς» του Γιώργου Ανδρέου, το «Εγώ σ’ αγάπησα εδώ» με τον Κώστα Λειβαδά, το «Χίλιες σιωπές» με το Ζούριαρη, το «Δε μας συγχωρώ» με τον Πορτοκάλογλου… Όλα αυτά είναι σημαντικά, γιατί στιγματίζουν τις ζωές και τις σχέσεις των ανθρώπων και αυτό είναι πάνω από όλα. Θα έβαζα, επίσης, όλα τα Σμυρναίικα, τα οποία με έχουν διαμορφώσει στην αρχή της πορείας μου και δεν έχω σταματήσει να τα τραγουδάω. Ή ακόμη το δημοτικό τραγούδι, που το έχω μέσα μου και προσπαθώ πάντα να το φέρνω στο «σήμερα». Θα πω μάλιστα και δυο Κυπριακά τώρα στις συναυλίες.

Έχετε «ζηλέψει» τραγούδι άλλου ερμηνευτή, το οποίο συμπεριλαμβάνετε στο πρόγραμμα των εμφανίσεών σας;

Το «Για πού το ‘βαλες καρδιά μου;» του Περίδη, που είναι μαγικός… Όλος ο Ξυδάκης! (γέλια) Ή τα τραγούδια του Παπαδημητρίου για τους μήνες, που είναι βασισμένα πάνω σε ποίηση. Εννοείται, τους μεγάλους μας έντεχνους, τα τραγούδια των οποίων δεν τα ζηλεύεις. Απλά τα τραγουδάς…

Έχω πάντα την εξής απορία για όλους τους μεγάλους ερμηνευτές: έχετε αφιερώσει δικό σας τραγούδι σε κάποια προσωπική σας στιγμή;

Όχι, δε μας αφορά αυτό, διότι εμείς έχουμε ένα γενικότερο «αλισβερίσι» με το τραγούδι.

Πάντως, δικό μου αγαπημένο τραγούδι σας είναι το «Είναι εντάξει μου». Με έχει σημαδέψει!

Έξυπνο τραγούδι! (γέλια) Είναι πραγματικά επίκαιρο τραγούδι για μια γυναίκα. Το αγαπώ πολύ και αυτό.

Συμβαίνει πολλές φορές κάποιος τραγουδιστής να πραγματοποιεί την πρώτη εκτέλεση ενός κομματιού, σε κάποιο demo πχ, αλλά να μην το κυκλοφορεί. Εν τέλει το κυκλοφορεί κάποιος άλλος και γίνεται επιτυχία. Σας έχει συμβεί ποτέ αυτό;

Βέβαια! Τα «Χελιδόνια της βροχής» του Γιώργου Ανδρέου, που ήμαστε παντρεμένοι τότε. Όλα τα τραγούδια αυτού του δίσκου τα έκανα demo εγώ, αλλά δε γινόταν να τα πω όλα. Έτσι είναι μέσα και η Τάνια Τσανακλίδου, ο Μάριος Φραγκούλης, ο Δημήτρης Μπάσης και άλλοι τραγουδιστές. Είναι ένας δίσκος – ορόσημο και χάρηκα που έγινε επιτυχία.

Απωθημένα ως ερμηνεύτρια έχετε;

Ο δίσκος που κάνω τώρα και είναι αφιερωμένος στον σπουδαίο συνθέτη, Απόστολο Καλδάρα, ήταν ένα απωθημένο που είχα για χρόνια. Νιώθω ανακούφιση, γιατί είναι ένας από τους πιο «δυνατούς» συνθέτες, χωρίς να έχει γίνει τόσος «ντόρος» γύρω από αυτόν. Έχει κάνει ανά τις δεκαετίες συγκλονιστικούς δίσκους και σπουδαία τραγούδια. Ορισμένα από αυτά, με τα οποία συνδέομαι περισσότερο, τα «μεταφράζουμε» και τα φέρνουμε στο σήμερα. Επίσης, πάντα είναι μεγάλο στοίχημα για μένα η ζωντανή επικοινωνία με τον κόσμο και πώς θα του μεταφέρω συναισθήματα. Σκέφτομαι πάντα το επόμενο βήμα.

Έχετε ζήσει πολλά κατά τη μακρά σταδιοδρομία σας στη Μουσική. Ποια στιγμή σας ξεχωρίζετε και ποια θα θέλατε να διαγράψετε, αν μπορούσατε;

Δε θα διέγραφα τίποτε. Τραγουδάω μέσα από τη ζωή μου, οπότε δεν μπορώ να πω ότι θα αναιρούσα κάτι που έκανα, ειδικά τα τελευταία 20-25 χρόνια, που οι αποφάσεις έχουν παρθεί πιο ώριμα και πιο συνειδητά. Δε θα μπορούσα να αφήσω κάτι απ’ έξω.

Πολλές αποκαλύψεις έχουν γίνει τελευταία για πολλούς ανθρώπους στο χώρο του θεάματος, ειδικά ως προς τη συμπεριφορά τους απέναντι στις γυναίκες στο εργασιακό περιβάλλον. Θεωρείτε ότι ήρθε η στιγμή να αλλάξουν πράγματα;

Επιτέλους! Καιρό νωρίτερα έπρεπε να είχε γίνει, διότι εγώ βλέπω ότι τα τελευταία 10 χρόνια η θέση της γυναίκας στο χώρο έχει αλλάξει αισθητά. Εγώ έχω ένα μεγαλύτερο γιο, τον οποίο στερήθηκα για πολύ λίγο καιρό, όταν χώρισα, λόγω της νομοθεσίας που υπήρχε μέχρι τη δεκαετία του ’90 περί εγκατάλειψης συζυγικής στέγης. Μια άθλια και δύσκολη κατάσταση για τις γυναίκες που ζητούσαν διαζύγιο, πόσο μάλλον σε μικρές επαρχιακές πόλεις. Σκεφτείτε ότι ο γιος μου στο Δημοτικό ήταν το μόνο παιδί χωρισμένων γονέων, ενώ αργότερα στο Γυμνάσιο ήταν μόνο τρία τα παιδιά των οποίων οι γονείς ζούσαν μαζί! Από τότε, δηλαδή, και πολύ περισσότερο τις δεκαετίες μετά το 2000, οι συσχετισμοί άρχισαν, ευτυχώς, να αλλάζουν γρήγορα στις σχέσεις άνδρα – γυναίκας, στα διαζύγια… Έχουν πια οι γυναίκες την ελευθερία να αποφασίζουν για τέτοιου είδους ζητήματα και νομίζω ότι κακώς δεν το έκαναν και νωρίτερα.

Ήσαστε, πάντως, επαναστάτρια για εκείνη την εποχή.

Όντως ήμουν επαναστάτρια! (γέλια) Είχα σκοπό να τραγουδήσω. Παντρεύτηκα, γέννησα και μετά από λίγα χρόνια έφυγα από την πόλη μου, τη Νάουσα, στη Θεσσαλονίκη και ξεκίνησα να τραγουδάω. Ύστερα από χρόνια, πάλι, κατέβηκα στην Αθήνα και πραγματοποιήθηκε όλο αυτό μου το ταξίδι στη Μουσική.

Έχετε βρεθεί παρούσα σε περιστατικό παρενόχλησης στον εργασιακό σας χώρο; Φαντάζομαι ότι μια ερμηνεύτρια του βεληνεκούς σας έχει και τη δύναμη να παρέμβει…

Μαθαίνω διάφορες ιστορίες. Αλλά τουλάχιστον στο χώρο του τραγουδιού δεν έχει έρθει κανείς να μου μιλήσει για κάτι τέτοιο. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι ο χώρος στον οποίο δραστηριοποιούμαι εγώ στο τραγούδι, δεν έχει τόση σχέση με την «πίστα», με τη νύχτα. Ακόμη κι εκεί, όμως, δεν έχω ακούσει κάτι. Καμία σχέση με την είδηση, που έσκασε σαν βόμβα, ότι τόσες πολλές γυναίκες ηθοποιοί δηλώνουν κακοποιημένες και φοβούνταν να μιλήσουν, ενδεχομένως για να μη χάσουν τις δουλειές τους ή για άλλο λόγο. Άρα επιμένω σε αυτό που είπα και πριν ότι θα έπρεπε όλο αυτό να έχει γίνει ακόμη νωρίτερα.

Επομένως, στο εγγύς μέλλον περιμένει κανείς από την Ελένη Τσαλιγοπούλου όμορφες συναυλίες και ένα δίσκο – «απωθημένο»…

Ακριβώς. Στην Ελλάδα εδώ και λίγο καιρό βγήκε και έχει αρχίσει να ακούγεται ένα καινούριο τραγούδι ενός νέου συνθέτη, του Ορέστη Ντάντου. Γράφει τραγούδια με έναν λόγο… γυναικείο, σα να παίρνουν θέση 4 γυναίκες. Ερμηνεύουμε εγώ, η Νατάσα Μποφίλιου, η Μάρθα Φριντζήλα και η Ιουλία Καραπατάκη. Ο δίσκος λέγεται «Τακούνια και Καρφιά» και θα κυκλοφορήσει σύντομα. Ως τώρα έχει κυκλοφορήσει μόνο το single «Γιάννη μου», το οποίο ερμηνεύω, και ήδη ακούγεται πολύ. Είναι ένα υπέροχο, σκωπτικό τραγούδι για μια γυναίκα – ηρωίδα και έχει πολύ ενδιαφέρον και πλάκα.

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω πολύ και να κλείσω λέγοντας το εξής: η φωνή και τα τραγούδια σας έχουν γίνει… soundtracks για μεγάλους έρωτες πολλών ανθρώπων.

Αυτή ακριβώς είναι η μαγεία της Μουσικής! Όταν αυτό συμβαίνει, καταλαβαίνει κανείς το πώς επηρεάζει η Μουσική τις ζωές των ανθρώπων. Είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να μου δοθεί.

H Ελένη Τσαλιγοπούλου μας προσκαλεί σε δυο μοναδικές συναυλίες στην Κύπρο

Για μία ακόμη φορά η Ελένη Τσαλιγοπούλου σε μία υπέροχη μουσική γιορτή, γεμάτη από πολύτιμα τραγούδια που όλοι έχουμε αγαπήσει.

Η αγαπημένη ερμηνεύτρια παρουσιάζει τις μεγάλες επιτυχίες της προσωπικής της πορείας αλλά δίνει έμφαση και στα πολύτιμα εκείνα τραγούδια που αποτελούν τη μουσική μας περιουσία: Τραγούδια σπουδαίων συνθετών, κλασσικά και νεότερα αλλά και σημαντικές στιγμές της λαϊκής και της παραδοσιακής μας μουσικής, με την καθηλωτική ερμηνεία και τον υπέροχα επικοινωνιακό τρόπο της Ελένης Τσαλιγοπούλου, που κάθε συναυλία της γίνεται μία λυτρωτική μουσική εμπειρία.

Στα χρόνια της πορείας της η Ελένη Τσαλιγοπούλου κινήθηκε σε όλο το φάσμα της μουσικής δημιουργίας, από την pop μέχρι την παραδοσιακή, καταφέρνοντας να καταγράψει πολύ μεγάλες επιτυχίες και τραγούδια που αγαπήθηκαν από όλους- κι ας ανήκαν σε διαφορετικά στυλ.

Μία δημιουργός-ερμηνεύτρια, που τολμά να πειραματίζεται, να δοκιμάζει, να ρισκάρει, να εξελίσσεται αλλά και να αλλάζει συχνά ρότα ανιχνεύοντας νέες καλλιτεχνικές δυνατότητες.

Σε αυτή την μουσική γιορτή θα την συνοδέψουν οι Σαμπάχς.

Οι Σαμπάχς έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση το 2019 σε γνωστό τηλεοπτικό project της Warner Bros. Έκτοτε έχουν συμμετάσχει σε αρκετά μουσικά γεγονότα της Κύπρου. Η μπάντα διακρίνεται από τον “καθαρό” της ήχο και τις ιδιαίτερες ενορχηστρώσεις.

Σε αυτά τα 2 χρόνια έχουν πειραματιστεί σε διάφορους ήχους από την pop μουσική σκηνή μέχρι αυτήν της παράδοσης και των μεγάλων συνθετών.

 

Παραγωγή: Alex Elsabag

Ενορχηστρώσεις: Γιάννης Παπαζαχαριάκης

 

Οι Σαμπάχς αποτελούνται από τους:

Πιάνο και πλήκτρα: Αντώνης Γεωργίου

Κιθάρα: Γιάννης Παπαζαχαριάκης

Βιολί: Παύλος Μιχαηλίδης

Μπουζούκι: Ανδρέας Γιανναρά

Μπάσο: Νεκτάριος Cassar

Τύμπανα και κρουστά: Στέφανος Μελετίου

 

Ηχοληψία: Άκης Αβραάμ

Φωτισμοί: Δημήτρης Ρίκκος

Ώρα έναρξης: 20:30

 

Προπώληση εισιτηρίων:

online μέσω της tickethour.com.cy | Τηλεφωνικά στο 7777 7040 | Σε όλα τα καταστήματα ACS Περίπτερο Time Out Πάφος

 

Τιμές εισιτηρίων:

Κανονικό εισιτήριο 25ευρώ, Φοιτητικό εισιτήριο 20ευρώ, ΑΜΕΑ δωρεάν

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ , , ,

Ακολουθήστε το HELLO σε και !
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΝΕΑ