H Ανθή Σαλαγκούδη είναι το πρόσωπο που συζητήθηκε περισσότερο από όλα στο φετινό «Survivor». Αναδείχθηκε αγαπηµένη του κοινού, αυτοχαρακτηρίστηκε ως «παλτό», έχασε πολλές µάχες, αλλά κέρδισε µια φοβερή εµπειρία, για την οποία µας µιλάει τώρα που βρίσκεται πια µακριά από την καλύβα του Άγιου Δοµίνικου.
Από τη Νιόβη Καραπιπέρη
Γιατί πιστεύετε ότι έγινε τόσος θόρυβος γύρω από το όνομά σας, από τις πρώτες κιόλας ημέρες που βρεθήκατε στον Άγιο Δομίνικο;
Ήμουν σε πολλά πράγματα διαφορετική από όσους συμμετέχουν συνήθως σε ένα παιχνίδι επιβίωσης με τόσο σκληρές συνθήκες, κάτι που από μόνο του ήταν ένα εκρηκτικό συστατικό για αυτό που λέγεται «Survivor»!
Είχατε κατά νου κάποια συγκεκριμένη στρατηγική όταν μπήκατε στο παιχνίδι;
Δεν είχα καμία στρατηγική στο παιχνίδι και νομίζω ότι αυτό φάνηκε από την αρχή μέχρι το τέλος. Δεν συμμετείχα στο «Survivor» με σκοπό να φτάσω στον τελικό και να κερδίσω το έπαθλο, οπότε δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο στόχο, ώστε να λειτουργήσω βάσει στρατηγικής. Πήγα στον Άγιο Δομίνικο για να βιώσω αυτή την εμπειρία που δεν θα είχα ποτέ ξανά την ευκαιρία να ζήσω σε κανονικές συνθήκες.
Τι σας ενόχλησε περισσότερο από όσα γράφτηκαν ή ειπώθηκαν για εσάς;
Αυτό που με πείραξε περισσότερο ήταν ότι κάποιοι χρησιμοποίησαν το όνομα του πατέρα μου και την πρότερη ιδιότητά του ως πολιτικού για να στηρίξουν τους ανυπόστατους ισχυρισμούς τους.
Τι σας δυσκόλεψε περισσότερο στη διαδικασία του παιχνιδιού; Η πείνα, η συμβίωση με τους υπόλοιπους ή τα αγωνίσματα;
Αν και πριν μπω στο παιχνίδι, φανταζόμουν ότι το θέμα της πείνας ήταν πιο εύκολα διαχειρίσιμο, τελικά αποδείχτηκε το δυσκολότερο από όλα και αυτό στο οποίο άργησα να προσαρμοστώ, ακόμα και όταν βγήκα από το «Survivor». Τα αγωνίσματα επίσης με δυσκόλεψαν, αλλά ήταν κάτι που περίμενα από την αρχή να συμβεί. Στο θέμα της συμβίωσης, η αλήθεια είναι ότι ήμουν προετοιμασμένη ότι θα χρειαζόταν να συμβιώσω με χαρακτήρες με τους οποίους μπορεί και να μην ταιριάζω. Είμαι ένας άνθρωπος που κάνει πολύ δύσκολα φιλίες και, παρόλο που δείχνω αρκετά κοινωνική, είμαι πολύ κλειστή ως χαρακτήρας. Από εκεί και πέρα, στο συγκεκριμένο θέμα θέλω να πιστεύω ότι, παρά τα όποια λάθη που ενδεχομένως έκανα, δεν έβγαλα τοξικότητα στους συμπαίκτες μου και ήμουν τουλάχιστον συνεπής σε αυτά που έλεγα και έπραττα, χωρίς να αναλώνομαι σε ίντριγκες και ανθρωποφαγικές στρατηγικές.
Κάποια στιγμή, οι συμπαίκτες σας σας ζήτησαν να μην αγωνίζεστε. Πώς νιώσατε;
Προφανώς και ήταν κάτι που με έκανε να νιώθω απογοήτευση. Ξέρω ότι οι αθλητικές μου επιδόσεις δεν ήταν οι καλύτερες. Ωστόσο, η ψήφος εμπιστοσύνης των συμπαικτών μου θα ήταν η δύναμη που θα μου έδινε μια ώθηση παραπάνω για να φέρω τον πόντο στην ομάδα. Αυτή δεν την είχα δυστυχώς ποτέ.
Βγήκατε αρκετές φορές προτεινόμενη για αποχώρηση. Πιστεύετε πως αυτό οφείλεται μόνο στις επιδόσεις σας στα αγωνίσματα ή υπήρχαν και άλλοι λόγοι;
Θεωρώ ότι ο κυριότερος λόγος ήταν ότι δεν ήμουν καλή στα αγωνίσματα. Από εκεί και πέρα, όταν κάποιοι συμπαίκτες μου είδαν ότι βγήκα πιο δημοφιλής, προσπαθούσαν, με διάφορους τρόπους και στρατηγικές πίσω από την πλάτη μου και χρησιμοποιώντας αθέμιτα μέσα, να με βγάλουν από το παιχνίδι. Ωστόσο, κακά τα ψέματα, όταν είσαι αδύναμος παίκτης, αναπόφευκτα θα βγαίνεις προτεινόμενος, γιατί αυτή είναι η φύση του παιχνιδιού.
